"Toen ik voor het eerst aan de slag ging als dermatoloog was de behandeling van psoriasis nog niet zo geavanceerd als nu", vertelt Kristian Reich, dermatoloog en professor aan het Dermatologikum in Hamburg, Duitsland. "Patiënten verbleven drie tot vier weken in het ziekenhuis – en dat twee tot drie keer per jaar. Wat konden we hen bieden?"
Amper twintig jaar geleden kon Reich zijn patiënten die aan psoriasis leidden geen gepaste oplossing aanreiken. De meesten reageerden immers niet op de bestaande behandelingen, die bovendien de oorzaak van de ziekte niet wegnamen.
Wetenschappers en onderzoekers wisten toen al dat psoriasis méér is dan louter een huidaandoening: de ziekte wordt veroorzaakt door een defect in het immuunsysteem, waardoor verkeerde signalen worden uitgestuurd en de huid massaal nieuwe cellen aanmaakt.
Hoe die storing precies ontstaat, was echter nog niet helemaal duidelijk. Vergelijk het met een auto: je herkent de onderdelen onder de motorkap, maar je weet niet precies hoe ze met elkaar verbonden zijn.
De wetenschappers hadden nood aan een handleiding die hen door het probleem kon loodsen, en die oplossingen kon aanreiken om het defecte onderdeel te herstellen.
